Sinds 2021 bestaan voor inkopers bij de overheid de MVI criteria. Deze zorgen ervoor dat de overheid meer duurzame oplossingen voor diensten en producten kiest. Inkopers bij de private sector zijn nog niet zo ver, maar ze zullen volgen.
Aanbestedingen
Het aantal resellers dat direct levert aan de publieke sector is gering. Dit type klant doet op een ander manier zaken dan de gemiddelde onderneming. Bij grotere orders is bovendien een aanbesteding verplicht. Voor kleinere leveranciers zijn die trajecten in de regel niet interessant. Voor de aanbestedingen geldt dat de inkopende partij andere eisen stelt dan een doorsnee bedrijf dat alle werkplekken wil laten vervangen.
Kort door de bocht gezegd bestaat de feitelijke aanbesteding uit drie delen. Het begint met de noemen van de geschiktheidseisen en selectiecriteria. In het tweede deel staan de eisen, gunningscriteria en suggesties. Tenslotte zijn er nog de contractbepalingen.
MVI eisen, criteria en punten
Zoals bekend zal de aanbesteding worden gegund aan de partij met de combinatie van laagste prijs en meeste punten. De MVI – Maatschappelijk Verantwoord Inkopen – criteria zorgen dat bij de drie delen punten worden vergeven voor onderwerpen die tot dit jaar veel minder belangrijk waren. Wat voorheen “nice to have” was is nu “need to have”.
Voor het leveren van hardware geldt nu bijvoorbeeld als selectiecriterium dat “naarmate de inschrijver meer ervaring heeft met het leveren van hergebruikte apparatuur, wordt dit hoger gewaardeerd.” Dus wie kan aantonen een trackrecord te hebben van het aanbieden van refurbished hardware scoort extra punten en neemt daarmee de eerste horde.
In het tweede deel zijn de langer bestaande eisen voor energieverbruik verder aangescherpt. Voor computers geldt nu bijvoorbeeld dat hogere energie efficiency leidt tot meer punten. Voor wat betreft de samenstelling en de verpakking wordt nu meer gelet op de toepassing van hergebruikte materialen.
Afvalcompensatie
Hierboven stonden enkele bekende en makkelijke eisen en gunningscriteria. Er zijn ook eisen die minder bekend zijn. Voor alle “handzame” hardware, van smartphones tot en met laptops, is nu “afvalcompensatie” verplicht. “Onder afvalcompensatie wordt verstaan dat voor ieder geleverd product evenzoveel elektronica-afval wordt ingezameld en gerecycled.“ De verkopende partij moet jaarlijks kunnen aantonen dat hij aan deze eis voldoet.
Dit heeft de nodige gevolgen. Ten eerste zullen kleinere partijen moeilijk in staat zijn aan deze eis te voldoen. Het uit de markt halen van elektronica-afval is immers iets heel anders dan hardware verkopen en servicen. Voor de grote spelers is dat een ander verhaal. Deze eis raakt in principe ook de business van distributeurs, om nog maar te zwijgen van de professionele opkopers van gebruikte en overtollige hardware.
Private sector zal volgen
Er is echter nog een punt dat in de gaten gehouden moet worden. De regels die de overheid nu oplegt hebben als doel een andere omgang met hardware en daardoor ook minder afval. Meer duurzaamheid en circulaire IT. Als grootgebruiker heeft de overheid een voorbeeldfunctie. Het is daarom logisch dat andere grootgebruikers uit de private sector deze stap gaan volgen. Die hebben zich immers ook verplicht om de 2030 milieudoelstellingen te realiseren.
Een voorzichtige inschatting is dat linksom of rechtsom een deel van de MVI regels gaat worden overgenomen door inkopers bij het bedrijfsleven en instellingen. Dat proces raakt de business van de reseller en zijn leveranciers. Daarom is het zaak in ieder geval op hoofdlijnen te weten wat aandachtsgebieden van de MVI zijn. De afvalcompensatie lijkt een van de belangrijkste punten te zijn.
ITchannelPRO hoort graag van de lezers of zij al ervaring hebben met de MVI of vergelijkbare regels.
